Międzynarodowa Komisja Oświetleniowa (CIE) zaprezentowała swoje stanowisko w sprawie stosowania promieniowania nadfioletowego (UV) jako środka ograniczającego ryzyko rozprzestrzeniania się COVID-19.
Pandemia choroby zakaźnej(COVID-19) przyspieszyła poszukiwanie środków środowiskowych służących powstrzymaniu lub ograniczaniu rozprzestrzeniania się zespołu ostrej niewydolności oddechowej wywołanej zakażeniem wirusem SARS-CoV-2, odpowiedzialnym za powstawanie choroby. SARS-CoV-2 jest zwykle przenoszony kropelkowo, bezpośrednio z osoby na osobę lub pośrednio poprzez kontakt z zakażonymi powierzchniami (określanymi, jako nośniki zakażenia), a następnie dotykanie oczu, nosa lub twarzy. Co ważne, istnieje coraz więcej dowodów na przenoszenie wirusa w powietrzu, także wtedy, gdy duże krople oddechowe wysychając, tworzą jądra kropelek, które mogą pozostać w powietrzu przez kilka godzin. W zależności od rodzaju powierzchni i czynników środowiskowych, nośniki zakażenia mogą pozostawać infekcyjne przez kilka dni (van Doremalen, 2020).
Zastosowanie bakteriobójczego promieniowania UV (GUV) jest ważnym środkiem interwencji środowiskowej mogącym zmniejszyć zarówno kontaktowe jak i powietrzne rozprzestrzenianie się czynników zakaźnych (takich jak bakterie i wirusy). GUV z zakresu UV-C (200 – 280 nm), głównie 254 nm, jest wykorzystywane z powodzeniem i bezpiecznie od ponad 70-ciu lat. Konieczne jest jednak zastosowanie GUV oparte na wiedzy, ze zwróceniem uwagi na dawkę i bezpieczeństwo. Niewłaściwe zastosowanie GUV może stanowić zagrożenie dla zdrowia i bezpieczeństwa ludzi oraz powodować niewystarczającą dezaktywację czynników zakaźnych. Zastosowanie w domu nie jest wskazane i nigdy nie należy stosować GUV do dezynfekcji skóry, za wyjątkiem przypadków uzasadnionych klinicznie.
Treść oświadczenia CIE znajduje się na stronie internetowej CIE:
http://cie.co.at/publications/cie-position-statement-use-ultraviolet-uv-radiation-manage-risk-covid-19-transmission
Na stronie internetowej CIE znajduje się także polskie tłumaczenie oświadczenia, które zostało przygotowane przez dr hab. inż. Agnieszkę Wolską, profesor Centralnego Instytutu Ochroby Pracy PIB i dr. hab. inż. Piotra Prackiego z Zakładu Techniki Świetlnej Politechniki Warszawskiej.
Pandemia choroby zakaźnej(COVID-19) przyspieszyła poszukiwanie środków środowiskowych służących powstrzymaniu lub ograniczaniu rozprzestrzeniania się zespołu ostrej niewydolności oddechowej wywołanej zakażeniem wirusem SARS-CoV-2, odpowiedzialnym za powstawanie choroby. SARS-CoV-2 jest zwykle przenoszony kropelkowo, bezpośrednio z osoby na osobę lub pośrednio poprzez kontakt z zakażonymi powierzchniami (określanymi, jako nośniki zakażenia), a następnie dotykanie oczu, nosa lub twarzy. Co ważne, istnieje coraz więcej dowodów na przenoszenie wirusa w powietrzu, także wtedy, gdy duże krople oddechowe wysychając, tworzą jądra kropelek, które mogą pozostać w powietrzu przez kilka godzin. W zależności od rodzaju powierzchni i czynników środowiskowych, nośniki zakażenia mogą pozostawać infekcyjne przez kilka dni (van Doremalen, 2020).
Zastosowanie bakteriobójczego promieniowania UV (GUV) jest ważnym środkiem interwencji środowiskowej mogącym zmniejszyć zarówno kontaktowe jak i powietrzne rozprzestrzenianie się czynników zakaźnych (takich jak bakterie i wirusy). GUV z zakresu UV-C (200 – 280 nm), głównie 254 nm, jest wykorzystywane z powodzeniem i bezpiecznie od ponad 70-ciu lat. Konieczne jest jednak zastosowanie GUV oparte na wiedzy, ze zwróceniem uwagi na dawkę i bezpieczeństwo. Niewłaściwe zastosowanie GUV może stanowić zagrożenie dla zdrowia i bezpieczeństwa ludzi oraz powodować niewystarczającą dezaktywację czynników zakaźnych. Zastosowanie w domu nie jest wskazane i nigdy nie należy stosować GUV do dezynfekcji skóry, za wyjątkiem przypadków uzasadnionych klinicznie.
Treść oświadczenia CIE znajduje się na stronie internetowej CIE:
http://cie.co.at/publications/cie-position-statement-use-ultraviolet-uv-radiation-manage-risk-covid-19-transmission
Na stronie internetowej CIE znajduje się także polskie tłumaczenie oświadczenia, które zostało przygotowane przez dr hab. inż. Agnieszkę Wolską, profesor Centralnego Instytutu Ochroby Pracy PIB i dr. hab. inż. Piotra Prackiego z Zakładu Techniki Świetlnej Politechniki Warszawskiej.
